πιστολήπτης

ο, θηλ. πιστολήπτρια, Ν

(οικον.) το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που παίρνει την πίστωση από τον πιστοδότη και το οποίο έχει την υποχρέωση να επιστρέψει το αντικείμενό της κατά τους συμφωνημένους ή τους ισχύοντες όρους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πίστη + λήπτης (< λαμβάνω), πρβλ. ηχο-λήπτης].